اشاره
کیث رینر و الکساندر پولاچک در کتابی تحت عُنوانِ« روانشناسی خواندن» مینویسند که:« بشر صدهزار سال قبل قدرتِ تکلم پیدا کرد، اما فقط 5500 سال قبل از امروز توانایی نوشتن را دریافت کرد، اولین نگارههای بشرغارنگاشتهااست که در مغارههای شمال فرانسه و جنوب اسپانیا یافت شده است.» کشف خط و کتابت از بزرگترین و مهمترین کشفیات بشر به شمار میرود و طی هزاران سال خط و کتابت به صورت اساسی متحول گردیده است.
روزِ بیست و سوم اپریل به عُنوانِ روزِ جهانی کتاب از سوی اتحادیۀ ناشران، دولت اسپانیا و فدراسیون روسیه به بیست و هشتمین اجلاس کنفرانس عمومی یونسکو در سال 1995 پیشنهاد گردید و در همین کنفرانس به تصویب رسید. همه ساله روز جهانی کتاب در سراسر جهان تجلیل میگردد، در اکثر کشورهای جهان به مناسبت این روز برنامههای متعددی از سوی نهادهای دولتی، پوهنتونها، اکادمی علوم و مراکز تحقیقاتی گرفته میشوند و نمایشگاههای ملی، منطقهای و جهانی در این روز برگذار میگردند، هدف اساسی و مهم تجلیل از این روز تشویق و ترغیب مردم به مطالعه عُنوان شده است.
فواید مطالعه و خواندن کتاب
در یک تقسیم بندی کلان میتوان مطالعه را به دو بخش اساسی تقسیم کرد.
الف: مطالعه اجباری
ب: مطالعه اختیاری
مطالعه اجباری عمومآ به مطالعۀ گفته میشود که شاگردان مکتب و دانشجویان پوهنتون و سایر نهادهای تعلیمی و تحصیلی انجام میدهند، اما مطالعه اختیاری به منظور کسب آگاهی، دانش و سرگرمی صورت میگیرد. مطالعه فواید بسا فراوانی دارد که در اینجا به اختصار به چند مورد اشاره میکنیم.
1. کسب لذت؛
2. سرگرمی رایگان برای زندگی با کیفیتتر؛
3. بهبود مهارت نوشتن؛
4. گسترش دایرۀ واژگانی؛
5. تقویت حافظه؛
6. افزایش آگاهی؛
7. خود یاری در مقابله با افسردگی؛
8. داشت خواب راحت و آرامش؛
9. بهبود قوه تخیل؛
10. توسعۀ مهارتهای تفکر انتقادی؛
11. تقویت مهارتهای تفکر تحلیلی؛
12. خوانش کتاب و مطالعه ورزشی برای مغز است؛
13. مطالعه به شما کمک میکند تا بهتر و خوبتر صحبت کنید؛
14. مطالعه سبب افزایش تمرکز میگردد؛
15. جلوگیری از زوال عقل و الزایمر
16. افزایش انگیزۀ در زندگی و کسب و کار
17. کاهش اضطراب
18. افزایش خلاقیت در زندگی
راههای مؤثر مطالعه
یکی از پرسشهای
شاگردان مکتب و دانشجویان پوهنتون این است که چگونه مطالعه کنیم تا ذهن نشین گردد؟ دانشمندان و متخصصین این عرصه برای دریافت پاسخ کتابها و مقالاتی زیادی را به رشتۀ تحریر در آورده است و روشهای گوناگونی از سوی دست اندرکاران این عرصه ابداع گردیده است در این جا به چند نکتۀ اساسی به صورت مختصر اشاره میکنیم.
1. علاقه داشتن
2. تبدیل کردن مطالعه به عادت روزانه؛
3. انجام مطالعه در هر زمان و مکان؛
4. یک کتاب را چندین بار خواندن؛
5. یاد داشت برداری؛
6. خلاصه سازی؛
چرا مطالعه نمی کنیم
ما چرا مطالعه نمیکنیم؟
هنوز هم این یک پرسش همگانی و عمومی نیست، هنوز این موضوع یک دغدغه اجتماعی برای مردم افغانستان نیست، در حال حاضر این یک پرسش خصوصی است که نزد تعدادی اندک از شهروندان
افغانستان مطرح است.
اول باید این موضوع به یک پرسش عمومی شود و به یک نگرانی و دغدغه مهم اجتماعی مبدل گردد و
تعدادی زیادی از افراد جامعه باید از خودشان بپرسند که چرا ما مطالعه نمیکنیم؟
عوامل متعدد در این راستا نقش دارد که در این جا به چند عامل اساسی اشاره میکنیم.
1. بی سوادی و کم سوادی شهروندان؛
2. فقر اقتصادی؛
3. نبود فرهنگ خریدن کتاب؛
4. دسترسی شهروندان به تلفنهای هوش مصنوعی؛
5. رواج یافتن شبکههای اجتماعی؛
6. نبود تشویق و ترغیب به کتاب خوانی از سوی نهادهای مرتبط؛
چگونه میتوان فرهنگ مطالعه را گسترش داد راههای گوناگونی برای گسترش فرهنگ مطالعه وجود دارند که دراین جا به چند گزینۀ آن به طوری خیلی مختصر میپردازیم.
1. بلند بردن سطح سواد افراد جامعه؛
2. احداث کتابخانههای دولتی در سراسر کشور به خصوص مناطق روستایی و دور اُفتاده؛
3. برگذاری مسابقات کتاب خوانی؛
4. تشویق و ترغیب شهروندان از سوی شهریاران کشور؛
5. فرهنگ سازی از سوی رسانههای جمعی؛
6. گسترش فرهنگ خرید کتاب؛
7. ایجاد و گسترش فرهنگ هدیه دادن کتاب در مناسبتهای گوناگون نظیر فراغت، تقرر و …
8. محدود کردن استفاده از شبکههای اجتماعی با استفاده از نصب زمان سنج« تایمر» در گوشیهای همراه؛
د افغان جګړې پټ تاریخ (۲۰۰۱-۲۰۲۱) کې راغلي: لووټ په افغانستان کې د یوې نوې جوړې شوې ودانۍ د پرانیستې مراسم یاد کړل او ویې ویل چې یو وخت مو هلته د پولیسو لپاره، په یوه وروسته پاتې ولایت کې یوه نوې کاري ودانۍ جوړه کړه. پر دغې ودانۍ ډېر مصرف هم وشو او د امریکایي انجنیرانو لخوا ډیزاین شوې وه چې د مخې په برخه کې یې زیاته ښیښه کارول شوې وه او ستر دهلیزونه یې لرل. لووټ وایي چې کله ده او نورو سیمه ییزو افغان چارواکو د پرانیستې په مراسمو کې په یوه غټه قیچي پټۍ پرې کړه او ودانۍ یې رسمآ پرانیستله، نو وایي چې د " پولیسو قوماندان د دروازې پر پرانیستلو نه پوهېده." هغه وایي:"موږ د ډیزاین په وخت کې افغانان نه وو په زحمت کړي او هر څه مو د امریکې په بڼه جوړ کړي وو، نو دغه قوماندان په ټول عمر د دروازې دا ډول لاستی او قلف نه وو لیدلی."هغه زیاته کړه:" دا صحنه زما لپاره د ټول افغانستان د صحنې او تصویر انعکاس و." یو بل ځای کې راغلي: د ځانګړو ځواکونو یو مشاور وایي:" یو ښوونځی به خالي پروت و، موږ به یې څنګ کې بل ښوونځی جوړاوه." هغه وایي چې محلي افغانانو به په زغرده او ډاګه ورته ویل چې "دوی ښوونځي نه غواړي. دوی غواړي په خپلو زامنو رمې وڅروي."